Ρεστίφ (ή Ρετίφ) ντε λα Μπρετόν, Νικολά-Εντμ

(Rιstif de la Bretonne, Σασί, Oσερουά 1734 – Παρίσι 1806). Γάλλος συγγραφέας. Ήταν γιος χωρικού και η από πολύ μικρή ηλικία αγάπη του για το βιβλίο καθώς και το επάγγελμα του τυπογράφου τον ώθησαν προς τη λογοτεχνία, που στην περίπτωσή του εκδηλώθηκε κυρίως ως αυτοβιογραφική μανία, με ιδιαίτερη αναφορά στην παιδική του ηλικία και στις αναρίθμητες ερωτικές του περιπέτειες. Ο ανενδοίαστα μάλιστα εξομολογητικός χαρακτήρας της, που έφτανε ώς την αχαλίνωτη ελευθεροστομία, θυμίζει πολλές φορές τον Ρουσό. Σ’ αυτόν τον κύκλο ανήκουν τα μυθιστορήματά του Η ζωή του πατέρα μου (1779) και Ο κύριος Νικόλαος ή Η αποκάλυψη της ανθρώπινης καρδιάς (1794-97). Το έργο του χαρακτηρίζεται επίσης από μια ανεξάντλητη περιέργεια για τη σύγχρονη ζωή σε όλες τις εκδηλώσεις και στα πιο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα· γι’ αυτό και θεωρήθηκε πρόδρομος του Μπαλζάκ: Ο διεφθαρμένος χωρικός ή Οι κίνδυνοι της πόλης (1775-76), Οι παρισινές νύχτες (1788-93). Ηφαιστειακό ταλέντο, με μεγάλη ποικιλία ενδιαφερόντων, έγραψε για κάθε είδους θέματα (φιλολογικές κριτικές, φιλοσοφικά δοκίμια, θεατρικά έργα, άρθρα με τα οποία πρότεινε μεταρρυθμίσεις στους πιο διαφορετικούς τομείς, από το θέατρο έως την πολεοδομία). Το ευρείας έκτασης έργο του παραμένει μια πολύτιμη μαρτυρία των γαλλικών ηθών από την παρακμή της μοναρχίας μέχρι τη ναπολεόντεια αυτοκρατορία.